Aflevering 05 2002

Twintig jaar WieKentKunst, twintig jaar Moergestelse kracht

In 2017 bestaat de Stichting WieKentKunst twintig jaar. In twee decennia is WieKentKunst uitgegroeid tot een begrip in Moergestel en daarbuiten. Als geen ander weet de stichting de positieve en creatieve krachten van Moergestel te bundelen tot spraakmakende evenementen. In een serie verhalen staat Moergestel-Nieuws stil bij dit jubileum. Jeanne Jonkers en Peter Vrijhoeven doken in het archief en Paul Spapens schreef de verhalen.

Relikwiekent: WieKentKunst komt op dreef met ‘stukskes’ en Heilig Lof in afgeladen kerk

Heel weldenkend Nederland sprak schande van hoe de Heuvelse kerk in Tilburg van pastoor Jan van Noorwegen te schande werd gemaakt. Lieden van boven de rivieren bedreven seks in de biechtstoel en maakten daar een erotisch filmpje van voor op een betaalzender. De kerk werd ritueel gereinigd. In 2002 beleefde Jan van Noorwegen betere tijden. Omdat er op dat moment geen eigen Gèèselse pastoor beschikbaar was ging hij voor in een H. Lof in de kerk van Moergestel.

Iedereen die hierbij aanwezig was zal zich herinneren dat de kerk tot op de laatste plaats bezet was. De deelnemers aan het Lof kwamen uit heel de regio. De meeste bezoekers hadden gehoor gegeven aan de oproep van WieKentKunst om een rozenkrans mee te nemen. Samen beleefden ze een indrukwekkende déja vu van Het Rijke Roomsche Leven. Dat was precies de bedoeling van het Relikwiekent, het vijfde evenement dat sinds 1998 door WieKentKunst was georganiseerd.

De stichting kwam dat jaar goed op dreef met de introductie van elementen die ook in later jaren de sfeer en de opzet van de WieKentKunst-evenementen mede zouden gaan bepalen. Dit was vaak een mix van karakteristieke eigenheden van de Moergestelse gemeenschap in een hedendaags jasje. Zo kregen de bezoekers van het ‘Stukskes Veurdraoge’ in het zaaltje van café De Brouwer een gelijknamig boekje met een keur aan voordrachtjes, liedjes en gedichten die vroeger op bruiloften en partijen werden voorgedragen. ‘Stukskes’ werden deze voordrachten genoemd. Ze stammen uit een tijd toen de Gèèselse mens zichzelf vermaakte tijdens ‘fisjes’.

De inhoud van dit boekje is nu een verzamelobject. Datzelfde kan gezegd worden van de bijzondere serie prentbriefkaarten met objecten uit het Rijke Roomsche Leven, zoals een doopjurk. Bij gelegenheid van het Relikwiekent gaf WieKentKunst een fietsroute uit langs objecten en gebouwen in Moergestel en omgeving uit de tijd van het Rijke Roomsche Leven. Een van de kenmerkende en steeds terugkerende manieren van de opzet van WieKentKunst is het aanbod van wandel- en fietsroutes. Deze zijn overigens altijd gratis omdat WieKentKunst niet wil dat het betalen van entree of het vragen van een bijdrage een hindernis is om mee te doen.

Altijd wordt er naar gestreefd dat iedereen mee kan doen. Daarom dat er (bijvoorbeeld) altijd iets te doen is op Stanislaus, of dat de scholen erbij worden betrokken. Ter gelegenheid van het Relikwiekent werden schoolkinderen gevraagd hun eigen relikwieën in een doos tentoon te stellen. Die kinderen keken met open mond toen ze een relict uit de tijd van het Rijke Roomsche Leven door het dorp zagen paraderen. Frank van den Meijdenberg speelde voor Suisse, iemand die de orde moest bewaren in de kerk. Maar dat was in het geheel niet nodig tijdens het H. Lof van pastoor Jan van Noorwegen.

 

Bezoekers van een tentoonstelling van religieuze voorwerpen en devotionalia in het parochiecentrum. Rechts het zeldzame beeld van de Heilige Ermelindis.

Frank van den Meijdenberg heet als Suisse bezoekers van het H. Lof welkom0

Marlies van Rijzingen en Frank van Helvoort
Als teun en door
Ze zingen een lied op wiekentkunst.
Is destijds geflimd