Twintig jaar WieKentKunst, twintig jaar Moergestelse kracht

In 2017 bestaat de Stichting WieKentKunst twintig jaar. In twee decennia is WieKentKunst uitgegroeid tot een begrip in Moergestel en daarbuiten. Als geen ander weet de stichting de positieve en creatieve krachten van Moergestel te bundelen tot spraakmakende evenementen. In een serie verhalen staat Moergestel-Nieuws stil bij dit jubileum. Jeanne Jonkers en Peter Vrijhoeven doken in het archief en Paul Spapens schreef de verhalen.

MuziekWieKent: pisblazen, rommelpotten en meezingen

Vrouwke ’t is Vastenavond
Ik kom niet thuis voor t’avond
T’Avond in de maneschijn
Als vader en moeder naar bed toe zijn

Dit lied werd tot in de jaren ’50 in Moergestel gezongen tijdens Vastenavond. In 2001 werd het uit de oude Gèèselse muziekdoos opgediept. Het werd gezongen als onderdeel van de cursus rommelpotmaken die werd gegeven ter gelegenheid van het MuziekWieKent. Dit was het vierde evenement dat door de Stichting WieKentKunst werd georganiseerd. De cursus rommelpottenmaken werd inmiddels door de inwoners van Moergestel herkend als een voor WieKentKunst kenmerkende actie.

Tijdens het MuziekWieKent werd de cursus rommelpotmaken gegeven door Rinus Denissen. Jan Vriens was zijn assistent. Bijzonder aan deze cursus was dat de rommelpotten werden gemaakt met echte pisblazen. Het was al een heel avontuur om nog aan echte pisblazen te komen, maar dat lukte omdat het ook typisch Gèèsels is om elkaar vooruit te helpen. Vanaf het prille begin en dus ook in 2001 tijdens het MuziekWieKent wordt WieKentKunst door de hulp van de inwoners in staat gesteld iets te organiseren.

Daarom zegt WieKentKunst ook steeds dat de activiteiten voor en door Moergestel zijn. Steeds opnieuw zijn het manifestaties van waar een klein dorp groot in kan zijn. Het 20-jarige jubileum van WieKentKunst is daarom net zo goed een jubileum van de hele gemeenschap. In de loop van die twintig jaar hebben honderden Moergestelnaren een bijdrage geleverd, zoals Rinus Denissen en Jan Vriens met hun rommelpotcursus tijdens het MuziekWieKent. Dat was zo opgezet dat een regionaal blad met chocoladeletters op de voorpagina schreef wat dit evenement precies behelsde: ‘Alles wat Moergestel aan muzikaliteit telt op de been’.

Het MuziekWieKent telde maar liefst 600 deelnemers die hij bijdrage leverden op tien verschillende locaties. Het programma telde 48 onderdelen. Zelfs de torenklokken speelden een deuntje mee. Er was popmuziek te beluisteren, Gregoriaanse muziek, Latijns-Amerikaanse percussie, straatorkestjes, carnavalsmuziek, Barbershop, een kinderkoor, pianospel, operette, klassieke muziek, bigband, orgelspel in de kerk… en dat alles van Moergestelse bodem. Tijdens het MuziekWieKent bewees Moergestel de stelling dat muziek bij een Brabantse dorp hoort als de zachte g de bescheiden ondertoon voert in het dialect.

Uiteraard gaven mirletonfanfare De Klomp en de onvolprezen Moergestelse harmonie acte de présence. Kinderen werden in staat gesteld om zelf muziekinstrumenten te maken. Moergestel maakte kennis met multiculturele instrumenten als de djembé, een trommel oorspronkelijk afkomstig uit Mali, en de didjeridoe van de Australische aboriginals. Bij gelegenheid van het MuziekWieKent liet WieKentKunst Moergestel ervaren hoe het is om samen te zingen. De meezingavond vond plaats in café De Brouwer. Iedereen kreeg het Gèèsels Meezingbuukske en uiteraard was een van de liedjes ‘Het leven is goed in het Brabantse land’.

Deelnemers aan een workshop leren het bespelen van de djembé: een Afrikaanse trom in Moergestel.

Een komische muzikale act tijdens het MuziekWieKent, met Marlies van Rijzingen en Frank van Helvoirt.