Het toenmalige bestuur van de Stichting WieKentKunst liep mee in de cultuurprocessie en stak zijn liefde voor Moergestel niet onder stoelen of banken.(Foto: Paul Spapens)
Aflevering 14: 2011
Onder het motto ‘Het leven in Moergestel is een feest’ zette WieKentKunst in 2011 een programma neer dat tot een van de hoogtepunten in het twintigjarig bestaan mag worden gerekend – en dat terwijl deze serie in Moergestel-Nieuws de afgelopen maanden zo goed heeft laten zien dat élke wieKentKunst een feest was. Maar in 2011 was het thema ‘feesten en vieringen’ en daarvoor blies de stichting extra diep in de bus.
Het is een traditie die teruggaat tot de begintijd van het christendom, in onze contreien rond 700, dat Brabanders door middel van processies en de daaruit voortgekomen optochten den volke laten zien wat ze te vieren hebben. Geïnspireerd door deze cultuurhistorische gedachte organiseerde WieKentKunst op zondag 25 een nooit eerder vertoonde cultuurprocessie waarin écht alles op het gebied van Gèèselse cultuur door de straten van het dorp trok.
Het evenement ‘feesten en vieringen’ begon op vrijdagavond in Den Boogaard met het Moergestels boekenbal, ook al een activiteit die helemaal nieuw was voor Moergestel. Een van de pareltjes was de eerste uitvoering van een gedicht van de eerste stadsdichter van onze gemeente – overigens, de stadsdichter is ook een initiatief van WieKentKunst. Dat gedicht was op muziek gezet door de Moergestelse componist Andries Clement, ondertussen helaas overleden. Bezoekers konden meedoen aan de Moergestel Quiz (een quiz-primeur) en ze kregen een Moergestelse boekenlegger mee naar huis (wie gebruikt die trouwens nog?).
Bomen, lantaarnpalen en andere objecten waren versierd door middel van breiwerkjes. Dankzij WieKentKunst kreeg Moergestel een nieuw streekproduct: de Moergestelse Biermosterd op basis van het Ermelindis-reuzenbier. Deze mosterd hing weer samen met een feest voor inwoners van Moergestel die in 2011 Abraham en Sarah zagen. Die gaan nu zoetjesaan richting de zestig. De tijd staat niet stil. Zo maakte ook WieKentKunst het mee dat de stichting in 2017 alweer twintig jaar aan de weg timmert met het benadrukken van de Gèèselse eigenheid. Juist daarom gebruikt WieKentKunst geregeld dialectwoorden. In het plaatselijk dialect schrijf je Moergestel als Gèèsel.
De Moergestelse Sarah’s en de Abrahammen van 2011 bijeen op het St.-Jansplein.(Foto: Paul Spapens)
Tot de Moergestelse eigenheden hoort het maken van muziek met Prinses Juliana in de hoofdrol. Samen met de gewaardeerde muziekvereniging organiseerde WieKentKunst een uniek Fietsbelconcert op het St.-Jansplein. Inwoners voerden al fietsbellend samen met de slagwerkgroep een speciaal voor deze gelegenheid door Willy van Maasakkers gecomponeerd fietsbel-muziekstuk uit. Op het St.-Jansplein was het de rest van die dag een groot feest met vooral gevarieerd vermaak voor kinderen.
De molen stond in de feeststand, pastor Theo te Wierik vertelde in de kerk over kerkelijke feesten. De Zusters van Liefde lieten zien dat men in een klooster ook heel goed kon feesten – op zijn tijd natuurlijk. Toos en Peter Swinkels organiseerden aan de Oisterwijkseweg een Oostenrijks feest en bij Fevior werd het feest van de dieren – Werelddierendag- gevierd. En er was nog vele meer, waaronder een boek over Moergestelse feesten en vieringen. Daarin kon je lezen dat een Moergestels boerenechtpaar vroeger slechts één keer mocht uitslapen, ná de huwelijksnacht.