Drie ‘Moergestelse’ Zusters van Asten komen op zondag 25 september nog een keer in Moergestel buurten, van links naar rechts Zuster Mariëtte Versmissen, Zuster Angeline Hanegraaf en Zuster Jacqueline Verspeek. (Foto: Paul Spapens)
Bijzondere ontmoeting in kader van WieKentKunst Geschiedenis
De inmiddels overleden zus van Zuster Mariëtte Versmissen van de Zusters van Asten was getrouwd met Frans van Dijk uit de Pastoor van Doorenstraat in Moergestel. Toen Mariëtte Versmissen haar zus in Moergestel opzocht kwam ze met de bus langs de plek waar het Antoniushuis had gestaan. Van 1978 tot 1996 had ze in dit klooster aan de boorden van de Reusel gewoond. Het Antoniushuis was inmiddels gesloopt toen uit de bus stapte. De stenen van dit gasthuis dat voor de inwoners voor Moergestel zo belangrijk is geweest waren met een enorme machine vergruist. Van het klooster restte niet meer dan een grote berg gruis. “Dat was pijnlijk”, herinnert de in 1930 in Eersel geboren Zuster Mariëtte Versmissen zich deze pijnlijke confrontatie.
Zuster Mariëtte Versmissen woont tegenwoordig met nog 31 religieuzen van haar congregatie in het moederklooster van de Zusters Franciscanessen van de H. Antonius, kortweg de Zusters van Asten genoemd. Het klooster staat in Asten. Het bestaat uit een nieuwbouwgedeelte en het oorspronkelijk deel, ondergebracht in een villa die eigendom was van de familie Bluysen. Uit deze tak van Bluyssen is bisschop Jan Bluyssen geboren. Van de in totaal 240 Zusters van Asten die deze kleine congregatie ooit telde zijn er nog 38 in leven.
Op zondagmiddag 25 september komt Zuster Mariëtte Versmissen nog een keer terug naar Moergestel. Ze komt in het gezelschap van de Zusters Angeline Hanegraaf (1936) en Jacqueline Verspeek (1940). De drie nog immer zeer kordate vrouwen woonden allen heel wat jaren in het Moergestelse Antoniushuis. Jacqueline Verspeek bijvoorbeeld, geboren in Ommel bij Asten en in 1965 geprofest (het definitieve intreden in een klooster) werkte tot 1992 in Indonesië en in het jaar dat ze naar Nederland terugkwam werd ze kok in het Antoniushuis. “Ik heb veel in stilte gehuild”, zegt ze over de extreme overgang van het ene moment in Indonesië en het andere moment in het Brabantse Gèèsel.
Terug naar Moergestel
Ze woonde en werkte in het Antoniushuis tot het moment dat de twaalf Moergestelse Zusters uit het dorp vertrokken en teruggingen naar het moederhuis in Asten. Op verzoek van de Stichting WieKentKunst komen de drie religieuzen samen met de Moergestelse mensen herinneringen ophalen aan hun tijd in het dorp. Op zondagmiddag 25 september zijn ze van 13.00 uur tot 16.30 uur in het Medisch Centrum Moergestel. In dit centrum hangen ook foto’s van het Antoniushuis. De drie zusters beklemtonen dat ze er naar uitzien om Moergestelse mensen te ontmoeten.
Het Antoniushuis stond op de plaats van het Medisch Centrum Moergestel. Het in 1936 geopende gebouw werd na het vertrek van de Zusters van Asten gesloopt. Bij de verkoop aan woonstichting Stromenland was bedongen dat de voorgevel zou worden behouden. De drie zusters die nog een keer naar Moergestel komen vinden het nog steeds heel erg dat de belofte is geschonden. Van het klooster van de Moergestelse architect Toon Vriens rest enkel nog het kleine torentje met luidklok. Dit staat rechts van de huidige bebouwing. Wat de zusters ook niet lekker zit is het feit dat de letter die ooit het woord st. Antoniushuis op de voorgevel schreven zijn verdwenen. “En men had ons beloofd dat deze letters tegen de gevel van de nieuwbouw zijn geplaatst? Waar zijn die letters trouwens gebleven?”, vragen de drie vrouwen zich af als ze vertellen voer hun leven als zuster in Moergestel.
Belangrijk voor Moergestel
De Zusters van Asten hebben een zeer wezenlijke bijdrage geleverd aan de Moergestelse samenleving en ze verdienen het om niet vergeten te worden. Als herinnering verdienen ze meer dan het petieterige monumentje in de vorm van het vroegere torentje. De huidige eigenaren hebben er nog niet eens een bordje met informatie bij gezet. De Zusters van Asten zijn in 1913 opgericht om zich te wijden aan ‘liefdewerken’, bij voorkeur in de missie. Pastoor Jos Janssen wist ze naar Moergestel te halen. In Moergestel hebben ze zich ingezet voor de bejaardenzorg, de kaamverpleging en de wijkhulp.
De komst van de zusters viel samen met de oprichting in oktober 1936 met de oprichting van het Wit Gele Kruis in Moergestel. 1936, dat is in 2016 tachtig jaar geleden. WieKentKunst laat beide jubilea van deze twee voor Moergestel zo belangrijke verworvenheden niet ongemerkt voorbijgaan door er aandacht aan te besteden tijdens WieKentKunst en de Geschiedenis van Gèèsel.
Ontmoet de zusters in het Medisch Centrum
Ter gelegenheid van WiekentKunst “Geschiedenis van Moergestel’ komt een aantal zusters op zondag 25 september terug naar Moergestel. Vanaf 13.00 uur vertellen ze hun verhaal in het Medisch Centrum Moergestel aan de Raadhuisstraat aan de oevers van De Reusel. Dat is gebouwd op de plaats van het vroegere klooster. In het medisch centrum is een expositie ingericht met historische foto’s van de zusters en van het klooster in Moergestel. Eveneens in het Medisch Centrum geeft Jan van Eijck twee keer om 13.30 uur en om 16.30 uur een voordracht. Jan van Eijck is arts en conservator van Museum De dorpsdokter in Hilvarenbeek. Hij kan schitterend vertellen over de praktijk van artsen in vroeger dagen. Daarbij laat hij allerlei griezelige geneeskundige voorwerpen zien.